Ooit zochten we een oppas voor onze dochter van toen anderhalf jaar oud. We vroegen een buurvrouw in de straat waar wij toen woonden of zij misschien iemand wist. Spontaan bood zij zich aan om ons helpen. Destijds dacht ze ongetwijfeld dat ze een paar jaar zou oppassen, maar in januari is Rina al zeventien jaar onze trouwe hulp. En wat hebben wij ontzettend geboft met haar. Dat besef je meestal pas als ze er niet is. Helaas is ze op dit moment een paar weken uit de running, omdat ze bij een onfortuinlijke val een blessure heeft opgelopen. En dat is in de drukste maand van het jaar best even slikken. Vervanging is namelijk niet zomaar voor handen. Marijn is een complex mannetje, die je echt moet leren begrijpen.
Ons netwerk is maar klein en daardoor is het niet zomaar mogelijk om een beroep te doen op familie of buren. De meesten kennen Marijn onvoldoende of zijn vanwege fysieke omstandigheden niet in staat om bij te springen. En dus zit er niets anders op dan het voorlopig zelf op te lossen. Gelukkig gaat het hopelijk om een korte periode.

Meegegroeid
Rina is heeft in al die jaren van dichtbij de ontwikkelingen rondom Marijn meegemaakt en is, net als ons, daarin meegegroeid. Ze heeft, zonder dat ze het waarschijnlijk beseft, altijd een belangrijke rol in ons gezin gespeeld. Niet alleen zorgde ze voor Marijn als hij thuis was en ondernam ze allerlei activiteiten die hem stimuleerde. Ook gaf ze Esmee altijd de nodige aandacht en was ze voor ons een luisterend oor. Daarnaast gaf dat Alco en mij de gelegenheid om te blijven werken en even tijd voor elkaar te maken. Haar flexibiliteit paste perfect bij ons gezin en daardoor hebben we al die jaren de zorg voor Marijn met elkaar kunnen doen. En juist voor Marijn is dat heel belangrijk, omdat hij echt moet wennen aan verschillende situaties.

Actief
Rina heeft door de jaren heel wat activiteiten met Marijn ondernomen. Toen ik bijvoorbeeld het babyzwemmen niet meer kon combineren met mijn werk, heeft Rina dat overgenomen. En toen wij bij een basisschool voor elkaar kregen dat Marijn, samen met een vaste begeleider, een ochtend in de week naar groep 1 mocht, nam Rina die taak met veel plezier op zich. En ook nu, terwijl Marijn inmiddels een kop groter is dan Rina, is haar niks te gek om met hem te ondernemen. Ze oefent thuis met puzzelen of gaat bijvoorbeeld met hem naar de eendjes om brood te voeren (ook al eet Marijn nog steeds een deel van het brood zelf op). Of ze gaan met zijn plastic bal naar het voetbalveldje, zodat Marijn op zijn manier mee kan voetballen met de grote jongens.

Het is dan ook prachtig om de band tussen Rina en Marijn te zien. Hij is altijd enthousiast als Rina er is en mag ook graag met haar stoeien en knuffelen. We zouden ons dan ook geen raad weten zonder Rina. Nu de zorg steeds zwaarder wordt, is het natuurlijk spannend of zij het ook vol blijft houden. Marijn wordt alleen maar groter en sterker. Gelukkig is Rina ook handig geworden in het verzinnen van allerlei trucjes om met Marijn om te gaan. Onlangs vertelde ze me, dat ze hoopt ons te kunnen blijven helpen totdat Marijn het huis uit gaat. Een moment waar we natuurlijk tegenop zien. En dan gaan we niet alleen Marijn, maar ook Rina enorm missen.

eerder verschenen bij RTV Oost in de serie ‘een toekomst voor Marijn’: verhalen.rtvoost.nl/eentoekomstvoormarijn