Nieuwjaarsdag was een onverwacht fijne dag. Marijn was heerlijk lui en vermaakte zich een groot deel van de ochtend zelf op de iPad en met zijn gitaar. Vervolgens heeft Marijn lekker een ritje in de auto gemaakt en genoot hij van alles wat hij onderweg zag. Zelfs een bezoekje aan een verjaardag ging onverwachts goed. Dat zijn we niet van Marijn gewend. Het leek alsof hij meer ontspannen was dan anders.
Toen we tot slot nog een ritje met de trein gingen maken, was Marijn helemaal gelukkig. Hij genoot met volle teugen en stond vrolijk grommend op de roltrappen op het station. Zelfs een overvol koffietentje bracht hem niet van zijn stuk. In alle rust ging hij zitten om wat te drinken. Ik kon hem wel blijven kussen om dit onverwachte succesje. Zulke meevallers hebben we niet vaak. Het maakte de zware decembermaand weer helemaal goed.
En nu is de rust weergekeerd. Alle spannende kerstversieringen zijn uit huis en Marijn geniet van zijn vaste ritme met voorspelbare activiteiten op de dagopvang en vaste begeleiding thuis. Wij genieten nog van een paar vrije dagen en hebben eindelijk tijd om terug te kijken naar 2018. Wat heeft dat jaar Marijn gebracht?
Vooruitgang
Marijn blijft zich nog steeds ontwikkelen. Het gaat langzaam en stapje voor stapje. Daarom valt het haast niet op. Maar ook in 2018 heeft hij weer vooruitgang op verschillende gebieden laten zien. Als eerste natuurlijk de kapper. Het knippen van zijn haren gaat nu al een jaar zonder strijd en zelfs in de laatste maanden van 2018 wist de kapster nog vooruitgang te boeken: Marijn accepteert nu ook de kapperscape. Ook hoeft ze inmiddels niet meer wekelijks te komen en hopen we langzamerhand naar een keer per maand te gaan.
Verder kan Marijn zich steeds beter zelf aankleden, kan hij goed kiezen uit twee voorwerpen en knikt hij steeds bewuster ‘ja’ of schudt hij ‘nee’ als hij iets niet of wel wil. Met gebaren kan onze puber nu ook beter aangeven wat hij wil eten of drinken. Zo maakt Marijn bijvoorbeeld duidelijk het gebaar ‘melk’ als hij dat graag wil drinken en via een app op de iPad kan hij nu aangeven wat hij op zijn boterham wil: pindakaas of worst. Verder gebruikt hij de gebaren voor ‘helpen’, als hij hulp nodig heeft, of ‘klaar’, als hij iets niet meer wil, steeds beter.
Ook vindt Marijn het heerlijk om te mogen helpen. Op verzoek en met hulp van visuele ondersteuning kan hij een aantal bekers uit de keuken van de dagopvang halen. Met een beetje hulp kan hij nu de tafel dekken. En ook kleine opdrachtjes, zoals het opruimen van zijn bord of de wasmand of het pakken van zijn schoenen gaat heel goed. Je ziet Marijn genieten als hij een complimentje krijgt.
Ontlasting
Een van de mooiste vooruitgangen zien we op het gebied van de zindelijkheid. Begrijp me niet verkeerd: we hebben nog een lange weg te gaan voordat hij echt zindelijk wordt en het is maar de vraag of dat ooit gaat lukken. Marijn leert namelijk van herhaling en er lijkt geen sprake van inzicht of begrip. Toch zet hij ook hierin nog kleine stapjes vooruit. Vanaf begin vorig jaar doet hij bijvoorbeeld steeds vaker zijn ontlasting op het toilet. Eerst deed Marijn dat alleen in het logeerhuis en de dagopvang, maar sinds afgelopen zomer doet hij ook thuis vrijwel iedere ochtend zijn ontlasting op de wc. Het kost veel tijd, want meneer moet in alle rust, met de iPad op schoot, op de wc zitten. Maar dan komt het er na zo’n minuut of vijftien wel uit. En ik denk niet dat ik hoef uit te leggen hoe fijn het is als je steeds minder de strijd met hem aan hoeft te gaan om zijn vieze billen schoon te maken.
We hopen dat hij deze lijn ook in 2019 weet door te zetten. Al droom ik vooral van een jaar waarin Marijn meer rust heeft en beter leert om te gaan met onverwachte gebeurtenissen.