Eenzame kerst

Voor veel mensen staat kerst symbool voor gezelligheid, lekker eten en tijd om bij te praten met familie en vrienden. Daar houden wij ook van. Helaas vieren wij al jaren geen kerst meer op deze manier. De feestdagen zijn voor ons gezin de moeilijkste en eenzaamste periode van het jaar. Hoewel we elk jaar opnieuw dromen van een ontspannen dag en gezellig samen zijn, lukt dat juist deze dagen niet.

Marijn gaat normaal gesproken elke dag naar de dagopvang en verblijft regelmatig in het weekend in een logeerhuis en is alleen in de weekenden dat hij niet logeert een hele dag thuis. Juist rondom de feestdagen is de dagopvang een week gesloten en tijdens de feestdagen zelf is ook de logeeropvang dicht. Marijn heeft heel veel moeite met al deze veranderingen. Dus betalen wij de tol: een zwaar overprikkelde puber die zoekt naar duidelijkheid en structuur. De feestdagen stonden dan ook bol van verschillende woede-uitbarstingen. Terwijl we alle klappen opvingen, draaiden onze hersens overuren. Wat was de aanleiding van de ontploffing en hoe kunnen we voorkomen dat een volgende bui losbarst?

Eerste Kerstdag
In het weekend heeft Marijn normaal gesproken een vaste structuur, zoals bijvoorbeeld zaterdagochtend naar de markt en ‘s middags naar winkels met roltrappen. En dan is het plotseling Eerste Kerstdag en is alles anders. De markt is er niet en ook de winkels zijn gesloten. Hoe moet je dat begrijpen als je geen benul hebt van de dagen in de week en ‘feestdagen’ een loos begrip is?

Dolblij met zijn nieuwe accordeon

Op Eerste Kerstdag liep Marijn al vanaf negen uur ’s ochtends te zoeken naar duidelijkheid. Geen markt, geen winkels. Hoe moest hij de dag dan doorkomen? Ook de cadeautjes onder de boom deden hem niks. Sterker nog: hij werd alleen maar bozer. Totdat zijn zus een cadeautje uitpakte en hij zag wat er onder dat glimmende papier zat: een accordeon. Plots kwam daar een brede glimlach. Wat was dat mooi. Het was een welkome afleiding om Marijn even vrolijk en vooral ontspannen te krijgen. De herrie namen we graag voor lief. Maar na een paar minuten is ook daar de lol weer vanaf en zocht Marijn naar iets anders.

Sporttas
De afgelopen dagen zochten we zoveel mogelijk naar activiteiten die altijd kunnen: glas wegbrengen naar de glasbak, een ritje met de trein en wandelen. Maar bij dat laatste ging het Eerste Kerstdag mis. Alco wilde met Marijn en onze hond, Remy, gaan wandelen. Hij haalde eerst nog even zijn sporttas uit de auto, die Marijn enthousiast aanpakte.
Bij het bos aangekomen wilde Marijn de auto niet uit en bleef maar boos gebaren maken. Er zat niks anders op dan terug naar huis gaan. Marijn pakte gelijk de sporttas en bleef daar blij mee rondlopen. Plotseling ging er een lichtje bij ons branden: die tas gebruiken we ook altijd als we gaan zwemmen. En toen vielen alle puzzelstukjes op zijn plaats. Marijn dacht dat we gingen zwemmen.

Eerste Kerstdag: lekker door het water banjeren

Op zo’n moment kunnen we twee dingen doen: hem proberen af te leiden en hopen dat hij dit vergeet of Marijn zijn zin geven. Afleiden is lastig, want er was geen echt alternatief. Dus zochten we snel op internet. Zou er toevallig een zwembad open zijn op Eerste Kerstdag? Op een uur rijden was er inderdaad een geopend. En hoewel we echt geen zin hadden, besloten we toch Marijn zijn zin te geven. Esmee ging niet mee en bleef alleen thuis.
Uiteindelijk heeft Marijn ruim twee uur lang alleen maar aan de rand van het zwembad door het ondiepe water gelopen en ging af en toe even met papa van de glijbaan. Gelukkiger kon je hem niet maken. Toen we hem na afloop ook nog trakteerden op een bordje patat (om hem het zwembad uit te krijgen), was onze puber helemaal gelukkig.

Favoriete oom
’s Avonds kregen we een paar eters, onder wie Marijn zijn favoriete oom. Dat is altijd afwachten of het goed gaat. Onder het borrelen zat Marijn rustig achter zijn iPad. Soms ontlaadde hij even door muziek te maken met Esmee of zijn oom. En als het hem toch teveel werd, ging een van ons met Marijn knuffelen. Op die manier wisselden we elkaar af, totdat Marijn in bed lag. Toen konden we rustig aan het kerstdiner.

Tweede kerstdag draaide helemaal om Marijn en hebben we heel veel tijd in de auto doorgebracht. We hebben de uren afgeteld totdat het avond was. Vanaf dat moment was er weer het bekende ritme van eten, knuffelen, drinken en slapen. Toen hij eindelijk in bed lag, eindigden Alco en ik uitgeput op de bank. Gelukkig hadden we geen bezoek en hoefden we ook geen kerstdiner in elkaar te draaien. Moe hebben we voor de televisie gehangen.

Muziek maken met zijn favoriete oom

Logeren
De komende dagen logeert Marijn, op een plek waar hij meer structuur heeft dan thuis. Wij kunnen dan even bijkomen en ons opmaken voor de volgende pittige dagen, waarvan Nieuwjaarsdag de moeilijkste dag zal worden. Ongetwijfeld gaan we die ook weer redden en dan hebben we deze ellendige maand weer voor een jaar gehad.

eerder verschenen bij RTV Oost in de serie ‘een toekomst voor Marijn’: verhalen.rtvoost.nl/eentoekomstvoormarijn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *