De mooiste dag

Al dagen stond Marijn te kijken naar een foto waarin hij in de zijspan van een motor zat. De mooiste dag, georganiseerd door Live life komt er weer aan. Dit is een motortoertocht voor mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke handicap uit Kampen en omgeving. Ruim 250 motorrijders uit het hele land komen naar de stad om de gehandicapten een mooie dag te bezorgen. En dan hebben we het nog niet over al die vrijwilligers die ervoor zorgen dat alles in goede banen wordt geleid.

Marijn stond steeds te wijzen en te springen

Nou heeft Marijn geen enkel benul van de dagen, dus we konden hem alleen maar zeggen dat hij nog een aantal nachtjes moest slapen. Afgelopen woensdag was het dan eindelijk zover. Hij mocht mee op de motor. Hij stuiterde door het huis, tikte steeds zus Esmee of ons aan en maakte dan het gebaar dat hij een helm op ging zetten. En als je dit dan bevestigde werd hij alleen maar blijer. Zo prachtig om te zien.

Pretparken
Er zijn maar weinig uitjes mogelijk voor Marijn. Pretparken zijn vaak te druk en de wachtrijen te lang. Dat geduld heeft hij niet. Daarnaast wil Marijn niet meteen uit een attractie stappen, maar het liefst een rondje of zes in de achtbaan maken. Dat kan natuurlijk niet.
En hoewel hij gek is op grote dieren, vindt hij de dierentuin maar saai. Ooit gingen we met hem naar zo’n dierenpark en toen wilde hij een deur openen naar het verblijf van de tijgers. Marijn wil de dieren aaien. Leg hem maar eens uit dat dat bij sommige dieren niet echt een goed idee is. Toen hij door had dat hij alleen van een afstandje naar de dieren kon kijken, liep hij in een streep naar de uitgang.
Maar de Motordag is een voorbeeld van een uitje dat hij echt geweldig vindt. Marijn is altijd al stapel op motoren geweest. Als we op de snelweg rijden en hij ziet een motor, dan zwaait hij altijd enthousiast naar de motorrijder. Dus wat is er mooier als je er zelf op mag zitten?

Genieten in de zijspan

Ongeduldig
Marijn was dan ook behoorlijk ongeduldig aan het begin van de dag. Hij moest wachten totdat de groep compleet was, voordat ze naar de motoren liepen op zoek naar de motorrijder waar hij mee mocht. Marijn stond tussendoor steeds te wijzen en te springen. Toen hij de zijspan zag waarin hij mee mocht, wilde hij gelijk al instappen. Vol ongeduld moest hij eerst nog een helm halen en zijn jas aandoen. Maar eindelijk ging hij dan met zijn begeleidster Sandra en de motorrijder op pad.

In een grote stoet vertrokken alle motorrijders onder grote belangstelling naar het feestterrein. Ik vind het ontroerend om te zien hoeveel mensen de moeite hadden genomen om de deelnemers uit te zwaaien. Marijn gaat inmiddels al voor de tiende keer mee en nog steeds geniet hij van al die wuivende mensen. Enthousiast zwaaide hij naar iedereen en tussendoor voelde hij de wind met zijn handen als ze wat harder reden. Onderweg kon hij ook nog genieten van alle koeien, paarden en schapen die ze tegen kwamen. Gelukkiger kan je Marijn bijna niet maken.

Feestterrein
Via een omweg reed de menigte naar het Wilhelminabos bij Dronten. Daar was een compleet feestterrein ingericht met muziek en allerlei activiteiten. Marijn genoot van het rondbanjeren op het terrein, de huifkartocht en uiteraard van de patatjes. Toch was het motorrijden favoriet. Hij vroeg dan ook regelmatig of hij de helm alweer op mocht. En toen ze aan het einde van de dag weer in de grote stoet werden opgewacht in Kampen, was Marijn dan ook moe, maar zeer gelukkig. Hij heeft die nacht dan ook heerlijk liggen snurken. Hulde aan alle vrijwilligers en begeleiders die ervoor hebben gezorgd dat al die mensen, waaronder mijn zoon, echt een van de mooiste dagen in het jaar hebben beleefd.

eerder verschenen bij RTV Oost in de serie ‘een toekomst voor Marijn’: verhalen.rtvoost.nl/eentoekomstvoormarijn

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *